Happing

Eyðkenni fyri happing er fyrst og fremst, at valdsbýtið er ójavnt millum partarnar – happing er tí ikki ein tvístøða ella ein konflikt og kann ikki viðgerast sum slík.

Tað er ein mannarættur at kunna kenna seg tryggan í skúlanum. Bæði í flokkinum og í skúlagarðinum. Tí verður happing ikki góðtikin og skal basast. Kanningar vísa tíbetur, at skúlar, ið arbeiða fyribyrgjandi ímóti happing, hava góð úrslit at vísa á.
 
Eitt barn kann verða happað við nógvum ymiskum, men um eitt barn verður happað, er tað grundleggjandi tí, at “normarnir” loyva tí.
 
Tí snýr arbeiði móti happing seg um at hevja tolsemið hjá barninum/børnunum – at læra tað/tey eina atferð, ið leggur áherðslu á at innlima onnur børn í felagsskapin í staðin fyri at útihýsa.
 
Vit rokna við, at øll foreldur stuðla skúlans arbeiði at forða happing, og virða tær sosialu spælireglur, ið eru í skúlanum.

Heilt ítøkiliga definera vit happing soleiðis:

Talan er um happing í skúlanum, tá ið ein ella fleiri floksfelagar áhaldandi arga ella útihýsa einum persóni, har hesin er “noyddur” at vera.

Beinleiðis happing:          sjónligt álop, harðaskapur, hóttan og háðan

Óbeinleiðis happing:        hildin uttanfyri

Lærarar og starvsfólk

• Eru sjónlig vaksin
• Virða øll eins
• Kunna alsamt um skúlans virksemið
• Síggja foreldur sum tilfeingið skúlans
• Fremja gott læruumhvørvið fyri  hin einstaka
• Fremja eitt gott og friðarligt umhvørvið, fyri at tryggja góðan arbeiðsfrið
• Hava góðar arbeiðsvanar
• Vísa virðing og krevja at verða vird
• Eru góðar fyrimyndir
• Vísa tolsemi og vera rúmligur
• Eru jalig og hava fokus á tað, sum eydnast

Fyribyrgjandi leistur

• Morgunløta og floksfundir
• Allir næmingar sleppa til orðanna
• Týðilig tala
• Tolsemi
• Tryggleiki
• Samtaluteknikkur/ eitt jaligt prát
• Virðing fyri ymiskleikanum hjá hvørjum øðrum

Felags ábyrgd millum heim og skúla.  

• Bæði børn og vaksin hava krav uppá eitt tosingarlag, ið er merkt av sínamillum virðing og tolsemi.
• Tað eru altíð tey vaksnu – lærarar og foreldur – ið hava ábyrgdina av, at tað er eitt gott sosialt umhvørvi í skúlanum og í flokkunum. Arbeiðið við tí sosiala lívinum í flokkinum kann ikki ”veljast frá” av teimum vaksnu.
• Skúlin góðtekur ikki, at børn og vaksin vera “útsett”  fyri ella “útseta” onnur fyri nervandi arging og happing.
• Skúlin væntar, at foreldrini virða og stuðla um tær sosialu spælireglurnar, ið eru galdandi í skúlanum og í teimum einstøku flokkunum.
• Í skúlanum siga vit, at tað ikki er ”at slatra”, tá gjørt verður vart við, at onkur hevur brúk fyri hjálp. Tað er at vera ein góður vinur.
• Næmingarnir skulu altíð siga einum vaksnum frá, um tey eru útsett fyri ágangandi arging og happing, ella um tey varnast tekin um happing millum onnur børn í skúlanum.
• Foreldur, sum varnast ella hava varhugað av, at teirra barn verður illa argað ella happað, skulu seta seg í samband við flokslæraran ella skúlaleiðsluna.
• Skúlin væntar, at øll vaksin – foreldur, lærarar og starvsfólk reagera umgangandi, um tey í teirra dagligu ferð í skúlanum vera vitnið til, at eitt barn verður hótt, talað ljótt við, lagt hond á ella á annan hátt verður niðurgjørt. Um foreldur varnast slíkar tilburðir, hava tey skyldu til at seta seg í samband við ein lærara.

Hósvíkar skúli, sep. 2017
Námsfrøðiliga ráðið og Skúlastýrið fyri Hósvíkar skúla